Współczesny człowiek wobec zagrożeń w cyberprzestrzeni

Problematyka cyberbezpieczeństwa z jednej strony jest obecna w polskiej przestrzeni publicznej w różnych dokumentach rządowych i w programach partii politycznych, natomiast z drugiej strony stała się przedmiotem badań zarówno przedstawicieli nauk o bezpieczeństwie, politologii, prawników, ekonomistów czy informatyków. Zdaniem A. Pieczywoka, „(…) cyberbezpieczeństwo jawi się jako rodzaj konstruktu, za pomocą którego kreowany jest obraz świata pełnego nienamacalnych niebezpieczeństw, do zwalczania których nieodzowne wydaje się publikowanie dokumentów pod postacią kolejnych doktryn i strategii walki z zagrożeniami w cyberprzestrzeni a także prowadzenia badań w tym zakresie”. Jednym z najważniejszych wyzwań w zakresie cyberbezpieczeństwa jest budowanie świadomości i edukacja użytkowników zarówno po stronie społeczeństwa, biznesu, jak i klientów firm oraz konsumentów na temat możliwych zagrożeń w cyberprzestrzeni związanych ze zmieniającym się światem, z coraz większym i bardziej powszechnym dostępem do nowoczesnych technologii oraz prowadzeniem drugiego życia w świecie cyfrowym. Autorzy poszczególnych rozdziałów monografii nie tylko opisują różnorodne zagrożenia i niebezpieczeństwa cyfrowego świata, lecz starają się również odpowiedzieć na ważne pytania: Czy w cyfrowym świecie agresji, politycznych kłótni prowadzonych przez boty i trolle, sztucznych kont w mediach społecznościowych, baniek informacyjnych i innych działań z bogatego katalogu internetowej manipulacji, istnieje jeszcze miejsce dla wolności myśli oraz egzystencji, w której zwalcza się zagrożenia? Jak w sposób odpowiedzialny przygotować człowieka do świadomego, refleksyjnego korzystania z mediów elektronicznych i współtworzenia ich treści? Jak nauczyć go omijania tych pułapek, które zastawia na niego w cyberprzestrzeni drugi człowiek, ale i tych, które wynikają z jej cyfrowej ontologii? (Fragment Wstępu)