Wybrane metody zwiększania pojemności systemów bezprzewodowych z poszerzonym widmem

W monografii zaprezentowano oryginalne wyniki prac autorskich, mających na celu opracowanie metod i algorytmów umożliwiających zwiększanie pojemności systemów bezprzewodowych z poszerzonym widmem, wykorzystujących technikę rozpraszania bezpośredniego. Przedstawiono metody przydziału zasobów, a w szczególności algorytmy akceptacji nowych połączeń w stacji bazowej sieci komórkowej 3G, wykorzystującej wielodostęp ze zwielokrotnieniem kodowym (CDMA). Zaprezentowano dwie grupy algorytmów, jedną przeznaczoną dla systemów opartych na komutacji kanałów oraz drugą dla systemów wykorzystujących komutację kanałów do realizacji usług rozmównych oraz komutację pakietów do usług transmisji danych. Opisane algorytmy wykorzystują aktualną wartość mocy transmitowanej ze stacji bazowej jako wskaźnik obciążenia na łączu w dół oraz procedury kolejkowania i degradacji zgłaszanych żądań połączeń. Działanie algorytmów zweryfikowano dla środowiska makrokomórkowego z wykorzystaniem symulacji komputerowej. Zamieszczone wyniki badań wskazują na możliwość uzyskania około 50–procentowego wzrostu przepustowości komórki przy wykorzystaniu opisanych algorytmów zarządzania zasobami radiowymi w sieci komórkowej 3G WCDMA.
Przedstawiono także nowe metody odbioru sygnałów w systemach z transmisją równoległą, która może być techniką wykorzystywaną np. do realizacji warstwy fizycznej bezprzewodowych sieci komputerowych o dużych przepływnościach. Zaprezentowane odbiorniki z redukcją interferencji (należące do grupy odbiorników nieliniowych) oraz odbiorniki MMSE i dekorelacyjny (należące do grupy odbiorników liniowych) cechują się niewielką złożonością, zapewniając równocześnie znaczną poprawę jakości transmisji w porównaniu z odbiornikiem konwencjonalnym (RAKE). Działanie opisanych odbiorników zweryfikowano dla środowiska wewnątrz budynków przy wykorzystaniu symulacji komputerowej. Uzyskane wyniki potwierdzają, iż możliwe jest zmniejszenie mocy sygnałów transmitowanych z punktów dostępowych WLAN o 3–5 dB przy zachowaniu wymaganej jakości transmisji, co pozwala na zwiększenie ilości punktów dostępowych i dzięki temu wzrost pojemności systemu bezprzewodowego.