Dłonie czasu

Książka wpisuje się w nurt eseistyczny twórczości Andrzeja Gronczewskiego. Łączy dwie perspektywy: horyzont eseistyczny z melancholijną refleksją nad ludzką egzystencją i historią kultury, a przede wszystkim nad formą, którą przydaje jednej i drugiej upływający czas. Jest to oryginalna wypowiedź artystyczna, swoisty pamiętnik intelektualny, monolog literaturoznawcy i konesera sztuki. The book belongs to the essayistic part of Andrzej Gronczewski’s work. It combines two perspectives: the essayistic outlook with a melancholy reflection on human existence and the history of culture, and most importantly on the form which both acquire through the passing of time. It is an original artistic work, a sort of an intellectual diary, a monologue of a literature scholar and an art.. Connoisseur.