Międzykulturowość w sporcie. Ujęcie praktyczne

Różnorodność kulturowa jest czynnikiem silnie dzielącym członków grupy i tym samym oddziałującym znacząco na efekty pracy zespołów. Ujęty w badaniach obszar dotyczący profesjonalnej koszykówki, jak najbardziej plasuje się wśród dziedzin ludzkiej działalności podlegającej silnie procesom internacjonalizacji gospodarki, czego wyrazem jest rosnąca liczba cudzoziemców zatrudnianych w polskich klubach koszykówki. Dlatego badania nad zarządzaniem różnorodnością kulturową w tak zdefiniowanym obszarze są bardzo potrzebne z punktu widzenia społecznego, w świetle pozytywnej roli sportu we współczesnej cywilizacji, ale także stanowiącego ważne źródło korzyści ekonomicznych – tworzenia miejsc pracy itp. Na pewno wyniki podjętych badań mogą przyczynić się, poprzez usprawnienie zarządzania międzykulturowego, do eliminacji lub też złagodzenia czynników frustrujących zatrudnianych w klubach sportowych pracowników, tak aby nie pogorszyć ich satysfakcji z wykonywanej pracy, a tym samym do umacniania pozycji konkurencyjnej badanych organizacji sportowych. Z recenzji dr. hab. inż. Waldemara Bojara, prof. PBŚ