Kartografia topograficzna państwa i zaboru pruskiego od II połowy XVII wieku do połowy XX wieku

W pracy przedstawiono stan kartografii topograficznej ziem polskich, które w okresie od II połowy XVIII wieku do połowy XX wieku tworzyły składowe części państwa pruskiego (Śląsk, Pomorze Zachodnie, Prusy Książęce – Wschodnie) lub były ziemiami zabranymi Polsce w I (Prusy Zachodnie, Warmia, Okręg Nadnotecki), w II rozbiorze (Prusy Południowe) i III rozbiorze (Nowy Śląsk, Prusy Nowowschodnie). Problematyka tej kartografii została podjęta już w „Programie prac nad dziejami kartografii ziem polskich”; przedstawionym przez profesora Karola Buczka na posiedzeniu Zespołu Geodezji i Kartografii Zakładu Historii, Nauki, Oświaty i Techniki PAN w 1975 r., i do chwili obecnej nie została syntetycznie opracowana i opublikowana. Szczególną uwagą w opracowaniu objęto wojskową kartografię topograficzną w Prusach i jej efekty w postaci oryginalnych rękopiśmiennych zdjęć topograficznych dotyczących ziem polskich. Zdjęcia te przechowywane są do dzisiaj w Zbiorach Oddziału Kartograficznego Państwowej Biblioteki w Berlinie – Pruskie Dziedzictwo Kultury (Die Kartenabteilung der Staatsbibliothek zu Berlin – Preussischer Kulturbesitz).