Forma, obraz, słowo

Autorka niniejszego tomu stara się przekazać swoje uczucia, przemyślenia i wątpliwości związane z twórczością architektoniczną nie tylko za pomocą fotografii, ale przede wszystkim słów tworzących poezję. Rytm wiersza, podobnie jak rytm elewacji budynku, jest zjawiskiem oczywistym. Nie ulega wątpliwości, że zaproponowana przez prof. arch. Katarzynę Słuchocką taka forma twórczej ekspresji z jednej strony zachęca, z drugiej pozwala na chwilę zadumy i kontemplacji nad związkami formy, przestrzeni i poezji oraz architektury. Forma w przypadku niniejszego tomu to zbiór od-autorskich rozważań tworzonych za pomocą fotografii i poezji. Formowanie słów pozwala na kształtowanie projekcji opisywanej przestrzeni na zasadzie wyboru. Czytelnik wybiera samodzielną drogę zgłębiania dzieła. Może podróżować od fotografii do fotografii, przesuwać wzrok po wersach tekstu lub próbować łączyć publikowane wiersze w całość.