W przededniu końca świata

Stanisław Michalkiewicz W przededniu końca świata Bogato niuansowane, czasami tryskające humorem prostolinijnym, częściej zaś kpiną metaforyczną, delikatną, wielowarstwową, choć zawsze ostrą niby brzytwa felietony Michalkiewicza dosięgają wrogów (głównie wszelkiej maści lewaków i farmazonów) w czułe miejsca. Tam zaś, gdzie autor rezygnuje z kpiarstwa na rzecz przekazu prelekcyjnego dostajemy wykład, charakteryzujący się żelazną logiką i użyciem argumentów, których celność demoluje przeciwnika.