Skandal i ekstaza

Jak można spojrzeć na zagadnienie pojednania, które w obliczu konfliktów jednostek, zbiorowości i ich wartości zaleca powrót do pewnego rodzaju jedności? Autorka próbuje znaleźć odpowiedź na to pytanie, śledząc argumentację na temat pojednania w nauczaniu i inicjatywach Jana Pawła II, a zwłaszcza w zainspirowanym tym nauczaniem Nowym Feminizmie. Nurt ten zawiera społecznie doniosły potencjał do swoistego pojednania kobiet i mężczyzn, natury i kultury/społeczeństwa, płci biologicznej i płci kulturowej, cielesności i świadomości itd. Książka pokazuje specyficzną skandaliczność pojednania w epoce nowożytnej (gdzie normą jest raczej konflikt wartości) oraz ekstatyczność związaną z zalecaną metodą pojednania (gdzie ekstaza rozumiana jest jako konieczne do pojednania wyjście ku drugiemu człowiekowi). Apel o równouprawnienie płci w Nowym Feminizmie wiąże się z koniecznością zniesienia dominacji jednostronnej męskiej normy w wielu obszarach życia społecznego późnej nowożytności na rzecz normy komplementarnej, gdzie nie dość cenione dotychczas wartości uświadamiane mężczyznom przez kobiety, jak receptywność i relacyjność, powinny być uznane społecznie za normy ogólnoludzkie. Publikacja omawia stanowisko inspirowane teologią katolicką, jednocześnie pokazując uniwersalność przesłania pojednawczego i dialogicznego. Omówienie tematu z pogranicza kilku dyscyplin (socjologii teoretycznej, filozofii społecznej i teologii) jest teoretycznym wkładem autorki w pojednanie interdyscyplinarne w naukach społecznych i humanistycznych. ********* Scandal and ecstasy. New Feminism against the background of the concept of reconciliation according to John Paul II The publication discusses issues joining theoretical sociology, social philosophy and theology. It speaks from the position inspired by Catholic theology, at the same time showing the universality of the conciliatory and dialogical message. Gender equality in New Feminism is connected with the necessity to end the domination of the one-sided male norm in many areas of social life in favor of a complementary norm, where the so far not appreciated values, such as receptivity and relationality, should be socially recognized as general human norms.