Kodeks pracy 2017 Praktyczny komentarz z przykładami

Publikacja „Kodeks pracy 2017” zawiera aktualną treść ustawy oraz praktyczny komentarz do każdego działu Kodeksu pracy ze szczególnym uwzględnieniem najnowszych zmian, które weszły w życie w 2017 r.
Komentarz został przygotowany przez autorów-praktyków. Pomocą w zrozumieniu i stosowaniu nowych rozwiązań prawnych są liczne przykłady, wzory dokumentów oraz tabelaryczne zestawienia.

Od 1 września 2017 r. weszły w życie zmiany do Kodeksu pracy spowodowane reorganizacją struktury szkolnej. Związane są one m.in. z likwidacją gimnazjów i powrotem do ośmioletniej szkoły podstawowej. Wprowadzone zmiany dostosowują przepisy Kodeksu pracy do nowych przepisów  – ustawy Prawo oświatowe w zakresie możliwości zatrudnienia pracownika młodocianego. Zamiast ukończenia gimnazjum warunkiem zatrudnienia tych osób będzie ukończenie ośmioletniej szkoły podstawowej.

Ponadto od 1 stycznia 2017 r. weszły w życie zmiany w Kodeksie pracy, które ułatwiają funkcjonowanie pracodawcom. Zmienione zostały bowiem przepisy dotyczące wprowadzania regulaminów pracy i wynagradzania. Po zmianach regulamin pracy i wynagradzania muszą posiadać pracodawcy zatrudniający co najmniej 50 pracowników. Dotychczas konieczność ich wprowadzania dotyczyła pracodawców zatrudniających przynajmniej 20 pracowników. Zatem duża grupa pracodawców nie musi już posiadać regulaminu pracy i wynagradzania.

Od 1 stycznia 2017 r. uproszczono również zasady wydawania świadectw pracy. Po zmianie przepisów obowiązkiem pracodawcy jest – podobnie jak dotychczas, niezwłoczne wydanie pracownikowi świadectwa pracy w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy. Wyjątkiem od tej zasady są przypadki zawarcia z tym samym pracownikiem kolejnej umowy o pracę w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniej umowy. Wówczas pracodawca ma obowiązek wydania pracownikowi świadectwa pracy tylko na jego wniosek.

Do publikacji dołączony został suplement omawiający najnowsze zmiany w zawieraniu umów z pracownicą w ciąży. 

Od 1 czerwca 2017 r. wprowadzono zapis, że przedłużenie umowy z pracownicą w ciąży do dnia porodu nie podlega limitom, które dotyczą umów na czas określony. Zatem takie przedłużenie umowy może spowodować przekroczenie 33-miesięcznego okresu trwania umowy na czas określony. Ponadto w przypadku zawarcia kolejnej umowy na czas określony z pracownicą w ciąży do dnia porodu, umowa ta może naruszać limit dopuszczalnych 3 umów na czas określony.