Ontologia bezkształtu

Książka jest – Deleuzjańską w duchu – analizą koncepcji istoty ludzkiej w filozofii Nietzschego i Foucaulta. Stanowi także próbę ukazania Foucaulta jako spadkobiercy i kontynuatora Nietzscheańskiej ontologii sił, który – mimo że jego kontynuacja ma charakter twórczy – musi mierzyć się z podobnymi problemami co Nietzsche. Oś rozważań wyznaczają figury Dionizosa-Różnicy i Ariadny-Tożsamości, które autorka najpierw zidentyfikowała jako podstawowe pojęcia dzieła Nietzschego, a następnie naniosła na dzieło Foucaulta, co pozwoliło na wydobycie nieoczywistych i podskórnych powiązań myśli obu filozofów. Na tle tych rozważań autorka formułuje również niezwykle ważne pytanie o teoretyczną prawomocność pedagogiki jako „nauki” o wychowaniu po „śmierci człowieka”. Ta bardzo dobra praca podnosi niezwykle istotne problemy poznawcze z dziedziny filozofii i pedagogiki, które rozważane są w sposób samodzielny, twórczy i oryginalny, a zarazem merytorycznie rzetelny […]. (Dr hab. Paweł Pieniążek, prof. UŁ) Praca Katarzyny Dworakowskiej jest po prostu piękna. (Prof. dr hab.Tomasz Szkudlarek) ********* Dr Katarzyna Dworakowska – doktor nauk społecznych, asystent w Zakładzie Filozoficznych Podstaw Pedagogiki na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego.