Człowiek i jego świat. Szkice językoznawcze

Profesor Anna Pajdzińska jest jedną z czołowych postaci lubelskiego językoznawstwa, osobą dobrze rozpoznawalną w środowisku naukowym, swego rodzaju „wizytówką” UMCS-owskiej polonistyki. W Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej pełniła funkcję prorektora ds. kształcenia (kadencja 2005-2008), a na Wydziale Humanistycznym – prodziekana ds. studenckich (2002-2005). W latach 2005-2019 kierowała Zakładem Językoznawstwa Ogólnego, a od 2019 roku jest kierownikiem Katedry Semantyki, Pragmatyki i Teorii Języka. Obszary badawcze Profesor Anny Pajdzińskiej to problemy semantyczno-syntaktycznej specyfiki frazeologizmów jako złożonych jednostek leksykalnych, językowej organizacji tekstu artystycznego, historii i metodologii językoznawstwa oraz związków między językiem i kulturą, w szczególności pojęcie językowego obrazu świata. Jej dorobek naukowy obejmuje ponad 200 pozycji, w tym 6 książek autorskich: Związki frazeologiczne nazywające akt mowy. Semantyka i składnia (1988), Frazeologizmy jako tworzywo współczesnej poezji (1993), Studia frazeologiczne (2006), Wiersz – złożony sens (2021), Interpretacja świata w języku i w tekście artystycznym (2023), Z zagadnień frazeologii. Problemy leksykograficzne (1987, współaut. A. M. Lewicki, B. Rejakowa). Ważne miejsce w tym zestawie zajmują również redagowane przez lubelską językoznawczynię tomy zbiorowe, które na dobre weszły do kanonu podstawowej literatury z zakresu lingwistyki kulturowej. Redakcję książki (wykonaną ze studentkami III roku e-edytorstwa i technik redakcyjnych) chcemy traktować jako rodzaj specjalnego daru dla Pani Profesor Anny Pajdzińskiej, która należy dziś do coraz mniej licznego grona osób reprezentujących prawdziwy etos akademicki i podzielających kanon uniwersyteckich wartości podstawowych, w tym przekonanie, że zadaniem uniwersytetu jest kształcenie indywidualności twórczych i „zdobywanie prawd”. ze wstępu Stanisławy Niebrzegowskiej-Bartmińskiej