Martwe sezony. Osiem opowiadań

„Martwe sezony” to zbiór ośmiu opowiadań subtelnie połączonych motywami śmierci oraz relacji międzyludzkich. Zebrane teksty traktują przede wszystkim o rozpadzie: wartości, związku, rodziny i podskórnego, niemal nienamacalnego lęku, jaki temu towarzyszy. Bohaterowie pozornie podejmują decyzje, lecz zamknięci w pewnych ramach mają ograniczony wpływ na swoje życie. Czy wszystkich czekają martwe sezony? „Ośrodek wypoczynkowy”. Właściciel ośrodka wypoczynkowego wyczekuje końca wakacji, gdyż wtedy do jego życia wkracza z nicości tajemnicza Atanazja. Kim jest? Wytworem jego wyobraźni? Kimś rzeczywistym? „Ksiądz Wiktor”. Proboszcz niewielkiej parafii wybiera się… na tamten świat. Wszystko przez gosposię, którą nawiedza we śnie ciotka, mająca specyficzny sposób komunikowania się z żywymi. „Biznes to biznes”. Dwóch przyjaciół organizuje specyficzną formę wypoczynku dla spragnionych mocnych wrażeń turystów, którzy mogą zamieszkać w… obozie koncentracyjnym. „Ada”. Trzydziestokilkulatek, uwikłany w związek z przymusu, zakochany w nastolatce. „Sztuka rozpadu”. Małżeństwo z wieloletnim stażem wyjeżdża na wakacje. Czy uda im się uratować małżeństwo? „O”. To mógł być piękny romans – zaczyna swoją historię bohater opowiadania. Dlaczego zatem to nie był piękny romans? „Morze mroku”. Młody, pełen życia dziennikarz traci wzrok. Co z jego małżeństwem? Czy rzeczywiście można pogodzić się z tym, czego nie widać? Sugestywne opisy rzeczywistości „widzianej” przez pozbawioną nagle zmysłu wzroku osobę. „Martwy sezon”. Ojciec dziewczynki, która zaginęła podczas wakacji przyjeżdża do ośrodka, w którym doszło do tragedii, by odebrać sobie życie.